Jezelf als instrument

Geschreven door: Lotte Bronsveld


Nog elke dag ben ik blij en tevreden met de studiekeuze die ik tien jaar geleden heb gemaakt. Je hoort veel om je heen dat mensen aan een studie beginnen, maar deze niet afmaken, of zelfs meerdere malen veranderen en opnieuw beginnen met telkens een andere studierichting. Heel logisch ook, want je kan nog zoveel ontwikkelen, groeien en veranderen. Gelukkig is de groei van mij als persoon verweven met mijn professionele groei. En als psycholoog doe je niet anders, want ik ben zelf mijn instrument in therapie. Mijn instrument ‘Lotte’ die nooit uitgeleerd is en continu verder uitgedaagd kan worden.

Het taboe lijkt langzaam af te nemen

Heb ik last van mijn kies? Dan ga ik naar de tandarts. Rugklachten? Dan maak ik een afspraak bij de fysio. En als de griep maar niet over gaat klop ik aan bij de huisarts. Maar wat doen we met negatieve gedachten? Continu piekeren? Een sterke criticus die telkens weer het hardste schreeuwt? Angstklachten of een overdosis aan stress? Ik heb het idee dat de drempel om een doorverwijzing naar de psycholoog te vragen lager geworden is. Om me heen hoor ik steeds meer mensen die openlijk praten over hun bezoek aan een ‘psych’, het taboe wat voorheen sterker aanwezig was, lijkt langzaam af te nemen.

Mentale schijf van 5

Want het taboe om eens goed naar je eigen hersenpan te (laten) kijken is zo zonde! Voor al onze lichamelijke klachten zoeken we hulp, maar onze hersenen, waar we dagelijks beroep op doen, slaan we voor het gemak even over in de APK-keuring. Terwijl de mentale schijf van 5 oh zo belangrijk is in het dagelijks leven! Van tijd tot tijd hier eens met een extern en objectieve professional over sparren lijkt mij eerder tot de norm dan uitzondering te horen.

En bij het belang om aandacht te besteden aan mijn hersenen sta ikzelf als psycholoog op de eerste plaats. Bij het geven van een behandeling ben ik immers het instrument voor de therapie. Actie – reactie, mijn geschiedenis, zienswijze en kennis bepalen tevens de inhoud. Hoe een bouwvakker zijn gereedschapskist om de zoveel tijd vervangt of uitbreidt en de ziekenhuizen de nieuwste technologieën integreren om ziektes te kunnen bestrijden, zo dienen psychologen de hersenen ook zelf goed onder de loop te durven nemen en bij te houden. Practice what you preach. Zelf merk ik dat ik alles wat ik in therapie belangrijk vind, zelf ook toe pas in het dagelijks leven. Door deze toepassing in de praktijk besef ik me het beste wat ik aan mijn cliënten vraag te doen, dat patronen doorbreken niet gemakkelijk is en dat ik door mijn eigen geschiedenis en interpretatie een uniek instrument ben in de psychologen gereedschapskist.

Als uniek instrument, sluit ik beter bij de ene dan bij de andere schroef aan. Het mooie is wel, dat ik als instrument te schaven en upgraden ben. Vandaar dat ik naast de zelftherapie, door het geven van therapie in de praktijk, ook sta te springen om te starten met leertherapie. Om daarnaast tijdens mijn werk door supervisie en intervisie continu meer over mezelf mag leren en deze lessen direct toe kan passen in zowel mijn professionele als privésferen, maakt dat ik niets liever doe dan mijn huidige beroep uitvoeren. Maakt mij dus een gelukkig psycholoog.

 

Basiscursus cognitieve gedragstherapie

In januari 2020 start een nieuwe basiscursus cognitieve gedragstherapie. Wil jij 2020 met een frisse start beginnen? Onze cursus is ook toegankelijk voor niet-werkzame psychologen