In mei was onze laatste lesdag van de basiscursus cognitieve gedragstherapie. De weken zijn voorbij gevlogen! We hebben in 16 weken (in totaal 100 uur) geweldig veel kunnen doen: zowel qua theorie als voorbereidend op de praktijk. Echt een enorme meerwaarde! Daarbij was het heel prettig en vertrouwd werken met onze groep, waarin ieder zich helemaal thuis leek te voelen. Op de laatste lesdag evalueerden we de cursus en bespraken we met elkaar: ‘what’s next?’ Wat is jouw vervolgstap? Hoe ga je je nu verder ontwikkelen?

Daarbij maakte het me ook onzeker. Het voelt hierdoor voor mij alsof ik pas echt mee tel wanneer ik de GZ-opleiding op zak heb.

Voor bezinning geen tijd
Net uitpuffend van 16 weken studeren, opdrachten maken, werken en tevens alle stof direct toe proberen te passen in de praktijk, is het wel fijn om alles nog rustig te laten bezinken en de komende weken verder te kunnen herhalen. De stof kan nog uitgediept worden, verder worden geconsolideerd, eigen gemaakt, nog eens doorgenomen worden en dan nog eens mee geoefend worden. Ofwel: er is nog genoeg werk aan de winkel!

Echter werd daar al snel overheen gestapt. De focus kwam te liggen op wie er allemaal de GZ-opleiding ging doen. Ok, helder. Daar moeten we dus heen? Er werd stil gestaan bij (behoorlijk) wat van onze medecursisten die de komende tijd gingen starten met de GZ-opleiding. Geweldig natuurlijk! Ik ben heel blij voor ze en vind het ook erg bij ze passen! Ik weet zeker dat ze het heel goed zullen doen, er veel van zullen leren en met die opleiding op zak natuurlijk mooie baankansen krijgen. Je opent veel nieuwe deuren en hebt meer verantwoordelijkheid met de GZ-opleiding op zak!

Een must voor de psycholoog
Maar ik zeg je eerlijk dat ik er ook even van moest slikken. We vergaten bijna wat we de afgelopen weken hadden gedaan, dit voelde nu als een ondergeschoven kindje en meer als punt op een checklist die bij deze afgestreept kon worden, waarna er met sneltreinvaart gekeken wordt naar wat de volgende stap is. Niets doen is stil staan. Daarbij maakte het me ook onzeker. Het voelt hierdoor voor mij alsof ik pas echt mee tel wanneer ik de GZ-opleiding op zak heb. Alsof ik anders op professioneel vlak nog maar net kom kijken, een broekie ben en minder te bieden heb. Dat ik het dan pas écht gemaakt heb als psycholoog. En dat ik dat vooral moet nastreven, omdat dat de enige en vooral juiste weg is die men dient te bewandelen. Met de GZ-opleiding op zak ben je pas écht goed.

Weerstand
En ja, natuurlijk speelt cognitieve dissonantie vast en zeker een rol, want nee: ik heb momenteel geen GZ-plek bemachtigd. Maar ik moet je eerlijk zeggen dat ik van deze lichte dwang en dit ‘keurslijf’ behoorlijke weerstand ervaar. En ik merk dat anderen om me heen dit gevoel met mij delen. Persoonlijk wil ik zelf helemaal nog niet de GZ-opleiding doen. Ik merk nu al zo erg welke meerwaarde het heeft om langer in de praktijk te werken; omdat je elke dag middels je werkzaamheden, supervisies en intervisies ontzettend veel leert en dit alles te verwerken en toe te passen hebt in de praktijk. Zonder stil te staan bij dit proces en dit tijd te gunnen, galoppeer je maar door, is er geen tijd voor bezinning en vink je opleiding na opleiding af, maar wat leer je dan precies? Daarbij vind ik honderd anderen richtingen ook heel interessant en ben ik juist nog aan het ervaren en bewust aan het voelen welke richting het beste bij mij past. Denk bijvoorbeeld aan systeemtherapie, schematherapie, EFT of ACT.

Meer dan alleen de GZ-opleiding
Ik vind het jammer hoe we er allemaal aan mee lijken te doen: dat de GZ-opleiding hetgeen is waarnaar we allemaal dienen te streven. Zonder erover na te denken lijkt het een must voor je carrière en voelt het voor mij dus alsof je dan pas wat voorstelt in de psychologie wereld. Uiteraard levert het ook veel voordelen en vrijheden op: een registratie, meer zelfstandigheid en baanzekerheid. Maar ik hoop zo dat iedereen voor zichzelf onderzoekt of hij dit zélf wil of niet. Met bijvoorbeeld een mooie voor- en nadelenbalans. En dat ieder ook voor zichzelf nagaat of het de juiste vervolgstap is voor jou op dat moment. Ben je er niet klaar voor? Neem dan je tijd en solliciteer pas later! En ben je er nooit klaar voor? Of is het niet de richting welke jij graag op wik gaan? Dat kan ook, want er zijn prachtige anderen richtingen die je kunt volgen waarin tevens expertise, groei en ontwikkeling te behalen is.

Volg je hart!
Verklaar je mij voor gek, bijdehand of dwars dat ik de GZ-opleiding niet wil doen? Of ben je het juist helemaal met me eens? Laat je niet gek maken of meezeulen door de druk die je kan voelen: onderzoek goed voor jezelf wat jij wil als psycholoog en wat jij belangrijk vindt. De GZ-opleiding kost veel geld, is een grote investering qua tijd en heeft dus behoorlijk invloed op je leven. Natuurlijk levert het je ook ontzettend veel kennis en vrijheid op nadat je de opleiding hebt afgerond. En wat het ook moge zijn: er bestaat geen goede of foute keus. Maar wel een bewuste keus!

Lotte Bronsveld is een psycholoog die een aantal blogs heeft geschreven voor Vlokhoven Trainingen & Workshops. Ze heeft tevens de basiscursus CGT afgerond bij Vlokhoven Trainingen & Workshops.

Heb jij interesse in een basiscursus CGT? Kijk op deze pagina voor ons actuele aanbod cursussen en workshops. De cursus wordt met een 8+ beoordeeld en is voor zowel psychologen met werk als psychologen zonder werk toegankelijk! 

Heb jij een interessant verhaal die jij met de rest van de studenten en psychologen wil delen? Stuur dan een mail naar info@aandeslagalspsycholoog.nl